با مرگ اندیشی‏، می­توان نفْس خویش را ذلیل گرداند.در این صورت است که دیگر حجاب‏ های غفلت، غرور و مانند آن جلوی چشم و گوش و دل را نمی‏ گیرد. لذا جوشش عشق و عرفان در لحظات حسّاسی که امام و یارانش آغوش خود را برای شهادت گشوده ‏اند شگفت ‏انگیز است، امام حسین (ع) با صراحت خبر از شهادت و پرواز آنها به سوی بهشت می‏ دهد و یاران گریه شوق سر می‏ دهند و مسرورند. این لحظات پرشکوه در تاریخ کربلا راه و رسم زندگی شرافتمندانه و مرگ‏ با عزّت و عظمت را ترسیم می ‏کند.این همان درسی است که امام حسین(ع) در میدان نینوا در روز عاشورا به جهانیان آموخت‏.

ادامه مطلب

مگر نه قرآن فرمود «لا يمسه الا المطهرون.» تجربه هاي اصيل عرفاني نيز چنين اند. با بازيگران فعال بر صحنه مأنوس ترند تا با تماشاگران. مولانا انساني است گوهرشكار و گوهرجو و گوهرشناس و گوهربين. عشق و ارادت او به امام حسين(ع)، خاندان ويارانش امر اتفاقي نيست. شهيدان، بازيگراني هستند كه بر صحنه تاريخ، فرهنگ، ايمان، آرمان و معنويت بشري حضوري فعال داشته و نقش ايفا مي كنند. عرصه بازيگري است و تجربه اي زيستني. مولانا، جاني است عاشق و عاشق عاشقان. عاشقان كه مولانا همچون طلبه اي كوچك در مدرسه عشق و ايمان و تقوا و فضيلت و طهارت آنها زانوي فروتني و اخلاص بر زمين كوفته و درس مي آموزد و شخصيت خود را مي سازد.

ادامه مطلب

بحث از مرگ اندیشی و مرگ آگاهی در حرکت حسینی(ع) از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که برخی معتقدند امام حسین (ع) نه با هدف شهادت، بلکه با هدف حکومت قیام کرد. این دیدگاه ارزش قیام امام را بسیار پایین می‌آورد و هدف مقدس ایشان را تنزل می‌دهد درحالی که امام حسین(ع) با هدف احیای دین پیامبر(ص) قیام کرده و از کشته شدنش اطلاع داشته است.

ادامه مطلب

استاد مرتضی مطهری در این بخش از مطالب خود شکوه و عظمت شحصیت و شهادت امام حسین علیه السلام را تشریح می کند و انتشار مطلب در سایت از منظر مرگ اندیشی و توجه به مرگ و شهادت می باشد . سعید اعتماد مقدم

ادامه مطلب