مرگ اندیشی در رابطه با مراسم سوگواری و ایجاد تفکر مرگ اندیشانه مراسم سوگواری (اعم از آیین‌های تدفین، یادبود، و اشکال مختلف سوگ‌نمایی) نه تنها واکنشی به فقدان هستند، بلکه ابزارهای فرهنگی و روان‌شناختی قدرتمندی برای مرگ‌اندیشی (تأمل فعال دربارهٔ مرگ و معنای زندگی) محسوب می‌شوند. این ارتباط را می‌توان در هفت لایهٔ زیر تحلیل کرد:  ۱. شکستن انکار مرگ      مراسم سوگواری واقعیت مرگ را به صورت جمعی تأیید می‌کند. با حضور در مراسم، افراد جامعه ناگزیر با این حقیقت روبرو می‌شوند که:      - مرگ اجتناب‌ناپذیر است.      - هیچ انسانی (حتی عزیزان) از این قانون مستثنی نیست.   سعید اعتماد مقدم

ادامه مطلب

روانشناسی و هرمنیوتیک مرگ در مثنوی معنوی  دکتر سید سلمان صفوی آکادمی مطالعات ایرانی لندن   مقدمه «مرگ اگر مرد است گو پیش من آی تا در آغوشش بگیرم تنگ؛ تنگ من از او جانی ستانم جاودان او ز من دلقی ستاند رنگ رنگ»[۱] مرگ یکی از دغدغه های اصلی بشریت است. فیلسوفان، عارفان، روانشناسان و پزشکان هرکدام از منظری به مرگ نگریسته اند. «سقراط» فلسفه را آموختنِ چگونه مردن …

ادامه مطلب