مرگ اندیشی در رابطه با مراسم سوگواری و ایجاد تفکر مرگ اندیشانه مراسم سوگواری (اعم از آیین‌های تدفین، یادبود، و اشکال مختلف سوگ‌نمایی) نه تنها واکنشی به فقدان هستند، بلکه ابزارهای فرهنگی و روان‌شناختی قدرتمندی برای مرگ‌اندیشی (تأمل فعال دربارهٔ مرگ و معنای زندگی) محسوب می‌شوند. این ارتباط را می‌توان در هفت لایهٔ زیر تحلیل کرد:  ۱. شکستن انکار مرگ      مراسم سوگواری واقعیت مرگ را به صورت جمعی تأیید می‌کند. با حضور در مراسم، افراد جامعه ناگزیر با این حقیقت روبرو می‌شوند که:      - مرگ اجتناب‌ناپذیر است.      - هیچ انسانی (حتی عزیزان) از این قانون مستثنی نیست.   سعید اعتماد مقدم

ادامه مطلب

سوگواری و رفتن به سوی معنا از دیدگاه یالوم اروین یالوم، به عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های روان‌درمانی اگزیستانسیالیستی، سوگواری را فرایندی بنیادین می‌داند که انسان را در مواجهه مستقیم با حقایق وجودی – به‌ویژه فانی بودن و گذرا بودن زندگی – به سوی عمق معنا و اصالت هدایت می‌کند. سوگواری به عنوان رویارویی با مرگ از دیدگاه یالوم، سوگواری تنها نشان‌دهنده‌ی از دست دادن عزیزان نیست، بلکه آینه‌ای است …

ادامه مطلب

تاریخ اجتماعی مردن 2 آلن کلهیر --- مطالعه مرگ مثل خیره شدن به درون استخر است که تصویرمان را منعکس می‌کند. آنچه در استخر وجود دارد به ما نشان می‌دهد که به چگونه انسانی بدل شده‌ایم. پشت تصاویر شکننده و موقتی فردی که در سطح آن ظاهر می‌شود، معاشران کمتر شناخته‌شده‌ای هم وجود دارند – امواج غریب تاریخ و خیزاب های فرهنگی که پنهانی خود را به درون زندگی ما می‌کشند …

ادامه مطلب