ادامه مطلب
سایمون کریچلی و مرک 2
فلسفه‌ورزی، هنر حضور مرگ است در کامِ واژه‌ها، در طعمِ خوراک، و در جرعه‌های نوشیدنی. تنها از این رهگذر است که می‌توان گام در مسیر رویارویی با هراس از نیستی نهاد، چه این ترسِ مرگ است که بندهای بردگی بر وجودمان می‌زند و ما را به دامانِ فراموشی‌های زودگذر یا آرزویِ نامیرایی می‌کشاند. مونتنی، آن اندیشمند ژرف‌نگر، به درستی گفته است: "آنکه هنر مردن را فرا گرفته باشد، هرگز بندگی …
