در شعر معاصر, تابع مضمون های برخاسته از شعر غنایی و گاه متاثر از مکتب ادبی رمانتیسم, مسایلی چون «پوچی», «غم و اندوه» و اندکی «مرگ آگاهی» بیشتر به چشم می-خورد. غزل های نو و سنتی معاصر نیز از مقوله مرگ و مرگ انتظاری نومیدانه سرشار است؛ در این مقاله گونه های مرگ نگری غزل سرایان معاصر استخراج و بررسی شده است. در مجموع غزل معاصر نگرش های متنوعی را در زمینه مرگ دارد که بیشترین صبغه آن مرگ هراسی و مرگ اندوهی در دوره اوج شعر نیمایی و سپس به تدریج مرگ اشتیاقی و مرگ آگاهی در دوره غزل دفاع مقدس و پس از آن نمایان شده است.

ادامه مطلب