بهروز الیاسی محمدجواد صافیان**   چکیده هنراندیشی هیدگر حاصل اندیشۀ دورۀ متأخر اوست؛ اما مرگ اندیشی پابهپای وجوداندیشی در تمام ساحت اندیشهاش حاضر است. در هستیشناسی بنیادین، وجود از طریق دازاین فهمیده میشود. مسألۀ تاریخمندی و زمانمندی دازاین، هیدگر را به تأمل دربارۀ مرگ کشاند. پس از »گشت«، مرگاندیشی از طریق رویداداندیشی پیگیری میشود. وی در وجود و زمان دربارۀ ّ هنر به صراحت سخنی نگفت اما پس از گشت، …

ادامه مطلب