علی ع و مرگ 2

کسب توشه برای نابهنگامی مرگ

نهج البلاغه

خطبه ۲۰۴ - آمادگى براى سفر آخرت

وَ اِنْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ اَلزَّادِ فَإِنَّ أَمَامَكُمْ عَقَبَةً كَؤُوداً وَ مَنَازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً لاَ بُدَّ مِنَ اَلْوُرُودِ عَلَيْهَا وَ اَلْوُقُوفِ عِنْدَهَا
 و با زاد و توشه نيكو به سوى آخرت باز گرديد، كه پيشاپيش شما گردنه‌اى سخت و دشوار، و منزلگاه‌هايى ترسناك وجود دارد، كه بايد در آنجاها فرود آييد، و توقّف كنيد

وَ اِعْلَمُوا أَنَّ مَلاَحِظَ اَلْمَنِيَّةِ نَحْوَكُمْ دَانِيَةٌ وَ كَأَنَّكُمْ بِمَخَالِبِهَا وَ قَدْ نَشِبَتْ فِيكُمْ وَ قَدْ دَهَمَتْكُمْ فِيهَا مُفْظِعَاتُ اَلْأُمُورِ وَ مُعْضِلاَتُ اَلْمَحْذُورِ
 آگاه باشيد! كه فاصله نگاه‌هاى مرگ بر شما كوتاه، و گويا چنگال‌هايش را در جان شما فرو برده است. كارهاى دشوار دنيا مرگ را از يادتان برده، و بلاهاى طاقت فرسا آن را از شما پنهان داشته است

فَقَطِّعُوا عَلاَئِقَ اَلدُّنْيَا وَ اِسْتَظْهِرُوا بِزَادِ اَلتَّقْوَى و قد مضى شيء من هذا الكلام فيما تقدم بخلاف هذه الرواية
 پس پيوندهاى خود را با دنيا قطع كنيد، و از پرهيزكارى كمك بگيريد.

..........................................

خطبه ۲۰۴ نهج البلاغه: فراخوانی به زاد و توشه‌ای برای سفر ابدی

حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در این خطبه ژرف، با بیانی تکان‌دهنده، انسان را به آمادگی برای سفر بی‌بازگشت آخرت فرا می‌خواند. ایشان با تصویرسازیِ عبور از عقبه‌ای کؤود(گردنه‌ای سخت و دشوار) و منزلگاه‌های هولناک پس از مرگ، هشدار می‌دهند که هر انسانی ناگزیر از عبور از این مسیر است و توشه‌ی این سفر، عمل صالح و تقوای الهی است.  

مرگ، مهمانی ناگهان‌رس

امیر بیان(ع) با تشبیهی هشدارآمیز، مرگ را همچون درنده‌ای می‌دانند که چنگال‌هایش همواره بر فراز جان آدمی در کمین است، اما غفلت‌های دنیوی و دشواری‌های زندگی، پرده‌ای بر این واقعیت افکنده است. اینجاست که فرمان می‌دهند: پیوندهای دل‌بستگی به دنیا را بگسلید!، چرا که تنها زادگاه امن در این سفر، تقوا است.  

پندِ جاودان

این کلام، نه فقط نصیحت که فریادی بیدارگر است برای هر کسی که گمان می‌کند مهلتی بی‌پایان دارد. علی(ع) با یادآوریِ ناپایداری دنیا و حتمیّت مرگ، از ما می‌خواهد تا 
حاضرین در محضر ابدیتباشیم و با اعمال نیک، خود را برای دیدار پروردگار آماده سازیم.  

دنیا گذرگاهی بیش نیست؛ مسافر دانا، توشه‌ی راه را از پیش می‌آراید.

............................................

علی - مرگ - آخرت - بیدارگر - ناپایداری دنیا - حتمیت مرگ - مرگ اندیشی - مرگ میهمان نابهنگام - سفر ابدی - 

گرد آورنده : سعید اعتماد مقدم